Hani bana demiştin ya bir gün;
-Yağmur yağdığında pencerenden gökyüzüne bak,
bende aynı anda bakıyor olacağım.
O zaman sen mi seni seviyorsun,ben mi beni seviyorum
yoksa biz mi bizi seviyoruz anlayacaksın- diye..
Ben dün gece penceremden gökyüzüne baktım,
yağmur yağmıyordu ama yinede baktım..
Yıldız yağıyordu biliyormusun yağmurun yerine..
Önce çise çise sonra sağanak oldu yağdı yıldızlar yeryüzüne..
Her yağmurda baktığım pencereden,
her damla yağmur tanesi gök yüzünde senin suliyetini oluşturur,
özlemi hatırlatırdı bana..
Dün gecede yıldızlar yaptı aynısını..
Yüzlercesi bir araya geldi ve sen oldu gökyüzü..
İşte bu mucizeyle anladım,
kendim kadar seni sevdiğimi;
senin kadar bizi sevdiğimi..
Hiç kimseye anlatamayacağım bu mucize,
belkide hiç görmediğim bir hayaldi..
Ama bildiğim bir şey var;
kendimi her ne kadar sevsem de,
seni gökyüzünde beze beze yıldızlarda görecek kadar seviyorum